De eerste keer ...

Na een goede nacht hebben Bene en Lou ook een goede dag achter de rug. Bene heeft gelukkig geen bloed hoeven bij te krijgen, enkel ijzer-supplement. Straks nog eentje en dan mag morgen het infuus normaal al af. Ze voelt zich nog steeds heel slap maar kan goed rusten overdag dus hopelijk is Bene binnen een weekje weer de oude.
Lou heeft het ook super gedaan. Hij ademt nog steeds helemaal alleen en heeft nog geen extra hulp nodig. Bijkomend geven ze nu ook al hele kleine hoeveelheden eten via een maagsonde om stilaan het spijsverteringsstelsel in gang te zetten. Want tot nu ging nog steeds alles via de navelstreng net zoals in de buik van zijn mama.

Daarnet ook 3 heerlijke "de eerste keer" momenten gehad. Jammer genoeg zonder Bene omdat ze zich nog te zwak voelde en de vorige keer toen ze naar Neonatale ging zich zeer duizelig voelde in de warme kamer waar onze kampioen ligt. Maar morgen zal het zeker wel lukken.
Onze kleine bokser heeft al serieus kracht in de armen. Hij kneep serieus door :-) Heerlijk om te zien dat ook zo'n klein ventje dezelfde knijpreflex heeft als zijn broertjes toen ze geboren werden. Zalig toen hij voor het eerst mijn vinger pakte.

Daarna was het dan tijd om hem de eerste keer in mijn armen te nemen. Geweldig. Niet simpel met alle kabeltjes en buisjes maar geweldig toen ik hem eindelijk in mijn handen had. Zo mooi om te zien dat hij eigenlijk toch wel fel op zijn broertjes lijkt toen zij geboren werden. Bene schrok enorm bij de geboorte van Vic omdat hij zo op Noah leek. Volgens haar gaat dat bij Lou ook nog zo zijn binnen enige tijd.
Ik had schrik dat hij zou wenen in mijn armen maar nee hoor, hij vond het net als zijne fiere papa geweldig.
Op de foto zie je wel dat het nog een klein boksertje is ;-)

En daarna wilde Lou dan toch ook nog even goeiedag zeggen. Prachtig hoe hij me de eerste keer aankeek en het leek zelfs dat hij even zwaaide. Hihi. Super momenten toch. Hiyaaaaaaaaaaaaaaaaa...........

Tot schrijfs....x